DEVA Partili Elif Esen: “Bu ülkenin çocuklarının açlık ve zorbalık karşısında korunmasından kim sorumlu? MEB bu sorunun neresinde?”

DEVA Partisi Genel Başkan Yardımcısı ve İstanbul Milletvekili Elif Esen, Millî Eğitim Bakanlığı bütçesi görüşmelerinde yaptığı konuşmada, çocukların açlık, temiz suya erişememe ve artan akran zorbalığı karşısında korunmasız bırakıldığını vurgulayarak “Eğer MEB sorumlu değilse, bu ülkenin çocuklarının açlık riskinden kim sorumludur?” sorusunu gündeme taşıdı.

Esen, yalnızca bütçe kalemlerini değil, bütçenin gerisinde kalan çocukların gerçek hayatlarını görünür kılmak gerektiğini belirterek şunları söyledi: “Eğitim politikası, çocuğun karnındaki açlıkla, okul koridorundaki zorbalıkla, çeşmesindeki suyun temizliğiyle kader ortaklığı kurmuyorsa kâğıt üzerinde kalır.”

Okul yemeği davası: “MEB sorumlu değilse, kim?”

Geçtiğimiz yıl açılan okul yemeği davasında mahkemenin “Devletin ücretsiz yemek sağlamak gibi pozitif bir yükümlülüğü yoktur” dediğini hatırlatan Esen, bu kararın ardından MEB’in yükümlülüğünün ne olduğunun açıklığa kavuşturulması gerektiğini belirtti.

“Sayın Bakan, o hâlde bu ülkenin çocuklarının açlık riskinden kim sorumludur? Bu sorumluluk kimin masasında beklemektedir?”

Esen, özel eğitim öğrencilerinin öğle yemeği ödeneğinin 2026’da düşürülmesine de dikkat çekerek bu durumun “en kırılgan çocukların öğününden kısmak” anlamına geldiğini ifade etti.

Beslenme verileri alarm veriyor

Esen, Türkiye’de çocuk beslenmesine ilişkin mevcut verilerin vahim olduğunu belirtti:

• 5 yaş altı bodurluk oranı: %5,5
• Aşırı zayıflık riski: %6
• Fazla kilolu çocuk oranı: %13
• Obezite oranı: %10
• Her gün beş porsiyon meyve-sebze tüketen çocuk: %2

Bu tablo karşısında Esen, MEB’in anayasal sorumluluğunu hatırlatarak şu soruyu yöneltti: “Her çocuğun en az bir öğün sağlıklı besine erişimi için merkezi bir politikanız yoksa bu sorumluluğu nasıl tanımlıyorsunuz?”

Temiz suya erişim: “Hiçbir bütçe kalemi yok”

Esen, su altyapısına ayrılmış özel bir bütçe kalemi bulunmamasının, sorumluluğu muğlaklaştırdığını vurguladı: “Bu, okulda temiz suyun olup olmamasından kimsenin mali olarak sorumlu olmadığı anlamına geliyor. Hâlâ yüzlerce okulda içilebilir nitelikte su yok.”

Akran zorbalığı artıyor: “Bu yalnızca rehber öğretmenin omzuna bırakılacak bir yük değildir”

Rehberlik bütçesinin artmasının olumlu ancak yetersiz olduğunu ifade eden Esen, Türkiye’de öğrenci başına düşen psikolojik danışman sayısının OECD normlarının çok altında olduğunu belirtti. “Akran zorbalığı ile mücadele bir okul iklimi politikasıdır. Öğretmenlerin bile zorbalığa maruz kaldığı bir ortamda bu sorun neden büyümesin?”

“Bütçenizi revize edin” çağrısı

Esen, hem beslenme hem temiz su hem de akran zorbalığı konularında bütçenin yeniden ele alınması gerektiğini vurgulayarak konuşmasını şu sözlerle tamamladı: “Çalışmalarınız var ama yetmiyor. Demek ki yanlış uygulanan bir politika ve doğru kullanılmayan bir kaynak var. Bu bütçeyi revize edin.”